Στις διατροφικές διαταραχές συγκαταλέγονται:
- η ψυχογενής ανορεξία
- η ψυχογενής βουλιμία
- η συναισθηματική υπερφαγία
- η ορθορεξία
- το σύνδρομο νυχτερινής υπερφαγίας
- η διαταραχή σωματομορφής
Πλήττουν μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού και απαντώνται και στα δύο φύλα, ενώ πιο συχνά μαστίζουν γυναίκες.
Συνδέονται άρρηκτα με:
- κατάθλιψη
- αγχώδεις διαταραχές
- στρες του δυτικού προτύπου προβολής από τα ΜΜΕ
Επειδή είναι νόσοι, οι διατροφικές διαταραχές θέλουν υποχρεωτικά τη συνεργασία ψυχιάτρου-ψυχοθεραπευτή παράλληλα με το διατροφολόγο-διαιτολόγο για την οριστική αντιμετώπισή τους.
Κάθε μια από τις διατροφικές διαταραχές έχει ξεχωριστή αντιμετώπιση κι είναι απαραίτητη η συμβολή της οικογένειας στη βοήθεια ανάρρωσης του ασθενούς, όπως επίσης είναι σημαντική η εκπαίδευση της μερίδας κι η τροφή του φαγητού σε οικείο/φιλικό περιβάλλον αρχικά κι έπειτα εκτός σπιτιού και γνώριμων χώρων. Λόγω κινδύνου από το σύνδρομο επανασίτισης η πρόσληψη βάρους γίνεται με πολύ αργούς ρυθμούς, όπως κι η απώλεια, αναλόγως τη νόσο.
Υπάρχουν κι άτυπες μορφές διατροφικών διαταραχών, όταν δεν πληρούν τις προϋποθέσεις όλων των κριτηρίων κατά DSM 5, ωστόσο τόσο η αντιμετώπισή τους όσο κι η ορθή επανασίτιση χρήζουν παρακολούθησης διατροφολόγου-διαιτολόγου και ψυχοθεραπεία από ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή, καθώς σε τέτοιες περιπτώσεις δε νοσεί το σώμα, αλλά το μυαλό.
Όσο πιο σύντομα γίνει η διάγνωση κι όσο πιο έγκαιρα επέλθει η θεραπεία, είναι πιθανόν οι βλάβες στον εγκέφαλο να είναι αναστρέψιμες. Όμως αν ένα άτομο πάσχει από χρόνια διαταραχή λήψης τροφής και έχει περιοριστικές ή αντιρροπιστικές συμπεριφορές που δεν έχουν παρατηρηθεί άμεσα από το οικογενειακό του περιβάλλον, είναι πιθανό να εγκυμονεί κίνδυνος υποτροπής σε αυξομειώσεις βάρους στο μέλλον ή σε κρίσιμες περιόδους της ζωής.