Μισείς την Αγάπη;

Μισείς την Αγάπη; 1280 768 Ειρήνη Κωνσταντάκου

Λες, δεν υπάρχη αγάπη ανιδιοτελής στις μέρες μας… Και το λες και το πιστεύεις, το λές με ένα χαμόγελο πικρό, λίγο θολό κι ανεξιχνίαστο, λίγο κυνικό κι ειρωνικό. Ρωτάς, διαβάζεις, ακούς βίντεο, ομιλίες, σεμινάρια, ερωτικά τραγούδια, το ψάχνεις λίγο, το αναζητάς. Προσεύχεσαι γι’αυτό κι ο Θεός λέει “Ζητήσετε, με πίστη και θα λάβετε”… Όμως εσύ δεν πιστεύεις στην αγάπη που διαλαλείς και διατυμπανίζεις πως υπάρχει όμως.

Είναι αντίφαση, μια σύγκρουση θα πω σαν Coach, λες “ξέρω να αγαπώ ανιδιοτελώς, αλλά δεν υπάρχει” και το συνειδητό σου και το ασυνείδητό σου σε ακούνε και κάνουν τα πάντα για να σε επιβεβαιώσουν, βλέπεις ισχύει ο νόμος της έλξης πάντα. Η αγάπη όπως την ευχόσουν έρχεται, ακόμα πιο όμορφη, πιο ζωντανή, πιο βαθιά, πιο αθώα, πιο παιχνιδιάρικη, πιο ταξιδεμένη κι εσύ εκεί αναμετριέσαι με τους δαίμονές σου, τις αντιλήψεις σου και τις αντιφάσεις σου.

Λες, “ζω στο παρόν” κι αγχώνεσαι για το μέλλον, προδικάζοντάς την πριν καν γεννηθεί ο έρωτας… Τραγική ειρωνεία, εφόσον το άγχος είναι ο φόβος για το μέλλον. Πείθεις τον εαυτό σου πως για τον έρωτά σου θα κάνεις θυσίες, όμως άλλο ο έρωτας κι άλλο η αγάπη. Ο έρωτας είναι εγωιστικός, ερειστικός, ζηλιάρης, επιθετικός κι εκδικητικός και δεν χρειάζεται να είσαι νάρκισσος για να τα κάνεις μαντάρα, όλοι έχουμε μέσα μας σκοτεινά και φωτεινά σημεία.

Μπερδεύεις λοιπόν τον έρωτα, με τον ενθουσιασμό και γίνεσαι παρορμητικός, έρμαιο των φθαρτών παθών σου και θέλεις να το ζήσεις, ξεχνώντας τις προσευχές, την πίστη σου και τι ζητάς από τη ζωή και τολμάς να κάνεις στο όνομα του έρωτα-του εγωιστή έρωτα θυσίες, αλήθεια θυσίες για ποιον; Για το εγώ σου; Αναρωτήσου λίγο… Για ποιον κάνεις όσα κάνεις; Για σένα; Για το αντικείμενο του πόθου σου;

Η αγάπη είναι λουλούδι εύθραυστο που θέλει πολλή προσοχή για να ανθίσει, από το φύτεμά της κινδυνεύει να μην καρποφορήσει ποτέ κι εσύ β ι ά ζ ε ι ς τις καταστάσεις κατακλυσμένος από τον έρωτα, τον πόθο, την ζήλια, τον πόνο… Ποιον απ’όλους άραγε; Της μοναξιάς; Της απόρριψης; Της απογοήτευσης; Του τι θα πει ο κόσμος;

Η αγάπη θέλει πολλή υπομονή εκατέρωθεν, θέλει αμοιβαιότητα, μακροθυμία, φροντίδα, θαυμασμό, έλξη και από τις 2 πλευρές, θέλει ηρεμία, ψυχραιμία, κατανόηση, θέληση να συμπορευτείς με τον άλλο, θέλει αλλαγή και μεταμόρφωση, συγχώρεση κι ευγνωμοσύνη, υποχωρήσεις, αλήθεια κι ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη κι αφοσίωση. Μαμά της Αγάπης είναι η Επικοινωνία και μπαμπάς της ο Σεβασμός, αν είναι ορφανή πως θα ζήσει; Πως θα μεγαλώσει; Με ποιους κηδεμόνες; Σε ποιο ίδρυμα; Αγάπη δεν είναι ο φασισμός, η καταπίεση, οι φωνές, οι διαταγές, οι απειλές, ο εκβιασμός, το αγοραίο σεξ, οι ψεύτικες ελπίδες, οι δικαιολογίες, η χειραγώγηση, ο χειρισμός, η σιωπηλή μεταχείριση, η βία-σε όλες της τις μορφές: σωματική, ψυχική, συναισθηματική, η παθητική επιθετικότητα, η εκδίκηση, η σιωπή.

Αν δεν ξέρεις να αγαπάς, καλώς ήρθες στην Αλήθεια, φίλη κολλητή της Αγάπης, πάνε παντού μαζί, μόνο στο κρεβάτι είναι χώρια κι αυτό από σεβασμό της Αλήθειας για τις προσωπικές στιγμές της Αγάπης, που είναι κάτι το ιερό…. Κι όμως κι εσύ, όπως κι εγώ, καθημερινά το βεβηλώνουμε… Η ανάγκη εκπαίδευσης στην Αγάπη με καλεί από τα εφηβικά μου χρόνια να τη μελετώ στενά, μέσα από βιβλία, βιωματικά μέσα από σχέσεις πολλές, μέσα από σπουδές, σεμινάρια, ομιλίες, το επάγγελμά μου, ένα όνειρο ζωής με ωθεί εδώ και 7 χρόνια να δημιουργήσω το “School of Love”, ένα ασφαλές μέρος που θα διδάσκεται η Αγάπη από την ασφάλεια των σπιτιών όλων μας.

Αν με ρωτάς δεν είμαι άξια να τη διδάξω, μόνο ο Χριστός μπορεί να μας εκπαιδεύσει σε αυτήν, όμως τόσα χρόνια μέσα από τον πόνο και τα τραύματά μου, την απογοήτευση, τους φόβους και τις ανασφάλειές μου, έμαθα κάτι σπουδαίο και θα το μοιραστώ μαζί σου και αυτό με οδηγεί στην πραγματοποίηση του ονείρου μου, η Αγάπη δεν πονάει, εμείς τη σκοτώνουμε καθημερινά, με τις σωστές επιλογές μας που δεν βασίζονται σε κριτήρια, αλλά σε φόβους: για τη δέσμευση, για το χωρισμό, για το κέρατο. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να βοηθήσω τον κόσμο να μην ξαναπονέσει από αρρωστημένες σχέσεις που μισούν την Αγάπη, που τη θανατώνουν το επόμενο δευτερόλεπτο από το “Σ’αγαπώ”, που την βεβηλώνουν με ψεύδη, απιστίες, βία , όργια κι απωθημένα.

Αν λες “υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη”, και το επόμενο λεπτό δεν μιλάς και διακόπτεις την επαφή, εξορίζεις την επικοινωνία, η Αγάπη χαροπαλεύει στην εντατική γεμάτη σωληνάκια και ψυχρά μηχανήματα που τεχνητά υποστηρίζουν τη ζωή της. Είναι σαν ακροβάτης σε ένα σχοινί, μία λάθος ανάσα κι ο χαμός σε αγκαλιάζει και μαζί σβήνει κάθε ίχνος της Αγάπης. Αν λοιπόν εσύ που κάνεις τον κόπο και το διαβάζεις, θες να μάθεις λίγα πράγματα για την Αγάπη έχω εκπλήξεις για εσένα, τον Οκτώβριο το School of Love, θα ξεκινήσει και θα είναι προσιτό σε όλους, σύντομο και περιεκτικό και τέλος του αγαπημένου μου 2025, εκεί στο Δεκέμβρη, το μήνα των θαυμάτων και των θείων δώρων θα μπορείς να έχεις στα χέρια σου το 1ο μου βιβλίο, παιδί μιας ζωής γεμάτης Αγάπης, με πολλές ελλείψεις, παραλείψεις, ελπίδες για ν’αλλάξω αυτό τον κόσμο, μαθήματα ζωής που με έφτασαν ως εδώ, έρωτες καταδικασμένους να με συντροφεύουν όλη μου τη ζωή ως τώρα, τη νευρική ανορεξία που ήταν φίλη μου από την εφηβεία και πάντα περιμένει καρτερικά ένα μου τηλ, μα και την πίστη μου στο Θεό, την εμπιστοσύνη πως ξέρει που με καθοδηγεί, την ελπίδα πως θα πετύχει ο σκοπός της ζωής μου και την πεποίθηση πως η Αγάπη διδάσκεται μέσα από τις “λάθος” επιλογές για να αναγνωρίσουμε, επιλέξουμε κι εκτιμήσουμε την αληθινή, αυθεντική κι ανιδιοτελή Αγάπη που εμείς δημιουργούμε για εμάς και τον σύντροφό μας.

Θα σε ήθελα κοντά μου στο ταξίδι αυτό, έχω να μοιραστώ μαζί σου σπουδαία γνώση και κοινά μυστικά που συνειδητά δεν θέλουμε να πιστέψουμε. Επιλογή σου είναι να μισείς την Αγάπη, εγώ σαν Ειρήνη, την αγαπώ, την τιμώ, τη σέβομαι, τη σπουδάζω και σύντομα θα τη διδάξω όχι με τη δική μου γνώση, αλλά με την πίστη στη Θεία Φώτιση και Χάρη του Αγίου Πνεύματος, την απαραίτητη ταπείνωση για το πιο σημαντικό θέμα της ανθρωπότητας και την πραγματοποίηση του καλέσματός μου.

Σ’αγαπάω, ειλικρινά, βαθιά και ανιδιοτελώς.

Η Ειρήνη σου ή η ειρήνη σου!

Back to top